maandag 6 augustus 2019
| Afstand (km) | 17 km | |||
| Afstand (tijd) | 8 uur | |||
| Stijging / Daling | 1460m / 560m | |||
| Verhard / Onverhard | 15% / 85% | |||
| Landschap |
|
|||
| Weer |
 28° 2 Bft
|
|||
|
|
||||
|
Een paar dagen rust in mijn teen lijkt zich te herstellen: in ieder geval kan ik weer lopen zonder pijn. Voor de volgende etappe is er tegenwoordig het probleem dat de refuge op Col de Bassachaux niet meer bestaat en er dus geen overnachtingsmogelijkheid meer is daar. Maar gelukkig bestaat er nog zoiets als de skilift en de zomerskipas. Deze laatste gekocht voor een week (voor slechts 2 Eurootjes per persoon per dag) om zo toch zonder zware rugzak te kunnen lopen.
En zo zijn we gisteren met de auto vanuit Châtel naar de Col de Bassachaux gereden om daar de auto te parkeren. Goed plekje gezocht zodat hij de nacht veilig doorkomt. Vervolgens vanaf de parkeerplaats de GR5 opgewandeld tot net onder de Crêtes des Rochassons waar 2 skiliftstations staan. Een stukje omhoog van de GR5 af en dan met de skilift afgedaald naar Plaine Dranse, daar overgestapt op de volgende skilift verder naar beneden naar Pré la Joux. Dat is tevens het eindpunt van de shuttlebus die langs onze camping komt en naar Châtel gaat. En zo stonden we dus in een uurtje of 2 weer terug op de camping, maar dan zonder auto. En vandaag dan weer 25 minuten lopen naar het centrum (wederom is het te vroeg voor de shuttlebus) en dan de bus naar La Chapelle d'Abondance vanwaar we onze weg vervolgen. De route is het eerste stukje nog vlak en dat is lekkerder om te beginnen dan meteen strak omhoog. We lopen een paar honderd meter langs de doorgaande weg voordat we rechtsaf richting de rivier gaan. De volgende kilometers lopen over een parkachtig grindpad langs de rivier tot het groepje huizen dat Le Moulin heeft. Hier moeten we rechtsaf en nu begint het inderdaad te stijgen. Aan de rand van het bos houden we even stil om onze jasjes uit te trekken aangezien het wel weer zweten zal worden omhoog, en om even iets te eten. De klim gaat meteen flink omhoog, maar we hebben even een rustexcuuse bij de waterval omdat we een foto willen maken. Dan gaat het weer door omhoog naar Sur Bayard (niet meer dan een schuur) waar we even uit het bos zijn. Het is hier ook even iets vlakker voordat we weer het bos induiken en ook meteen weer snel stijgen. We lopen een hele tijd door het bos omhoog totdat we weer een kleine open plek krijgen: Les Crottes. Het is wederom niet meer dan een boerenschuur, maar dat zijn nou eenmaal de enige mijlpalen die we hebben. Na Les Crottes krijgen we een steil stuk waar het pad een beetje traverserend omhoog gaat. De begroeing is erg wild en enthousiast en het voelt bijna alsof we door een oerwoud lopen. Dan lijkt het iets vlakker te worden en staan we tot onze verassing weer op een nu grote open plek.....en zien we recht voor ons de Col des Mattes waar we overheen moeten. Ook een goed moment voor een pauze met wat mueslirepen en een slokje limonade. het is lekker om even uit het bos te zijn en zo steken we de weide over richting de schuur die ergens halverwege staat. Met een lus klimt het vervolgens omhoog naar de brede platte pas. Het uizicht naar het zuiden is fenomenaal en heel in de verte kunnen we zelfs Col de Bassachaux zien liggen. De afdaling is het eerste stuk heel geleidelijk door de alpenweide en Lupita krijgt een spontaan Sound of Music moment. Alleen het laatste stukje voor Le Pron is even wat steiler. Hier komen ons een paar Nederlanders tegemoet die in hun beste Frans vragen of het verder naar boven ook zo steil is, waarna ik in mijn beste Nederlands antwoord dat dat niet zo is. Uiteindelijk bereiken we het laagste punt (nandat we nog wel wat koeien hebben moeten overwinnen) en lopen de gravelweg op richting Chalet de l'Etrye dat nog wel een stukje boven ons ligt. We vervolgen de gravelweg die nu wat rotsiger wordt en flink doorklimt. Het uitzicht over de vallei links van ons is prachtig. We zien schuin achter ons Châtel en beneden ons Pré de la Jouz waar we gisteren nog langsgekomen zijn. Uiteindelijk moeten we half rond Mont de Grange en met een paar haarspeldbochten bereiken we het hoogste punt, om vervolgens weer rustig af te dalen naar de boerderij Lenlevay. Hier staan wederom koeien op het pad en is er wat overredingskracht nodig om ze te laten inzien dat we er langs willen. We zien meer en meer wandelaars nu, waarschijnlijk komen die van de parkeerplaats op Col de Bassachaux. Dat is niet zo verwonderlijk, want de gravelweg in de richting van Col de Bassachauxis is zo vlak als het maar kan en loopt heerlijk weg. Helaas zitten we wel iets van 100m te laag, dus waar de gravelweg ophoudt bij een kruising van paden en wegen (waar het overigens behoorlijk druk is met wandelgroepen) moeten we rechtdoor het laatste klimmetje naar de auto op. Nu komen we toch tot de ontdekking dat we wel wat kilometers in de benen hebben, want erg soepel gaat het niet meer. Maar na wat zwoegen komen we dan toch net onder het restaurant van Col de Bassachaux op de weg uit. Een laatste klimmetje naar de parkeerplaats en onze auto staat ons al op te wachten. Al met al een fijne wandeldag; geen problemen met tenen, knieen, rug of nek. Gewoon lekker gelopen. |
      |
|||
|
|
||||
Download track ChaBas.gpx