zondag 30 juni 2013
| Afstand (km) | 16 km | |||
| Afstand (tijd) | 5 uur | |||
| Verhard / Onverhard | 50% / 50% | |||
| Landschap |
|
|||
| Weer |
 21° 2 Bft
|
|||
|
|
||||
|
Het fijne van camping Dennewoud is dat we praktisch op het eindpunt van vandaag staan. Het is echter een ander verhaal om op ons beginpunt, namelijk station Herentals, te komen. We kunnen kiezen tussen 1.1 km lopen naar Zoerle-Parwijs en daarvandaan de bus naar Herentals nemen die slechts 1x per 2 uur rijdt (ongeveer 25 minuten), of de bus naar Geel nemen (1x per uur) en daarvandaan de trein naar Herentals - in totaal 50 minuten reistijd. We besluiten voor het laatste omdat we gewoonweg geen zin hebben om langs de grote weg naar Zoerle-Parwijs te lopen. We rijden het campingterrein, slaan linksaf en na 200m zetten we dan de auto links neer op het parkeerterreintje van "De Beeltjens". Er is een bushalte bij de parkeerplaats vanwaar we de bus naar Geel nemen. Het station in Geel is zwaar in verbouwing, dus het kost wat moeite om de ingang naar het perron te vinden, maar dan zijn we ook in minder dan 15 minuten op station Herentals. We zullen eerst de stad door moeten en we hadden al gezien op de kaart dat de GR5 verre van de kortste route neemt om dit te doen. Echter, je kan het overdrijven: vlak na het station gaat de route van de hoofdweg af naar rechts, om vervolgens zigzaggend door een parkje op nog geen 100m verder weer op dezelfde hoofdweg uit te komen, om deze dan meteen weer te verlaten. Dat is echt in onze ogen onzinnig. De Grote Markt is echter fraai en het is fijn dat de route hier langs loopt. Meestal loopt de GR5 om plaatsen heen, maar zo nu-en-dan dus niet en zo zien we nog eens plaatsen waar we normaal met de auto hard aan voorbij rijden op weg naar, in dit geval, de Ardennen. De route zizagt verder Herentals uit om dan de ringweg en het kanaal Bocholt-Herentals over te steken. Hier blijft het pad lang het kanaal volgen en hoewel het net lijkt of we in de natuur lopen hangt er toch een wat onaangename geur van huisvuil. Of dat nou komt door illegale dumpingen langs het kanaal of dat er één of andere huisvuilverwerking in de buurt staat weten we niet. Wat we wel weten is dat de zon ondertussen serieus door begint te komen en dat de jasjes uit moeten. Nadat we onder een grote weg zijn doorgegaan verlaat de route het kanaal en slaat rechtsaf. We kruisen de N13 naar Geel en steken rechtdoor een fraai halverharde weg op tussen de maisvelden en wat stukjes bos. We zijn nog nauwelijks weg van Herentals en de route is nu al weer mooi. Enigszins abrupt staan we bij het Albertkanaal en via een groot sluizencomplex met een indrukwekkend verval steken we het kanaal over waarna we aan de andere kant op een drukke weg uitkomen. We moeten een klein stukje linksaf en lopen dan het terrein van de Olense Molen op, inderdaad een fraai onderhouden en/of gerestaureerde molen. De route loopt links naar beneden het terrein af. Er staat een waarschuwingsbord voor eikenprocessierupsen, iets om in de gaten te houden. Dit is overigens meteen het laatste GR teken dat we in lange tijd zullen zien. Het is een smal pad en bij een haakse bocht naar links zouden we volgens de GPS route rechtdoor moeten. Nou, dat is een geheel overwoekerd pad en we zien dat niet zo zitten gezien de waarschuwing voor de rupsen, dus we besluiten het smalle pad nog maar even te volgen en te kijken waar we uitkomen. Iets verder draait het pad naar rechts, dus we lopen nu evenwijdig aan wat volgens de GPS de route is. Uiteindelijk komen we op de Rijtestraat uit, en dat zou de GR5 moeten zijn, maar er staat geen bordje. Bij de eerste huizen van Olen komen we langs de Keunigshof waar men zegt zelfgemaakt ijs te hebben. We kunnen de verleiding niet weerstaan en houden een ongeplande pauze met een chocolade+citroenijsje (Lupita) en chocolade+passievruchtijsje (ik). De eigenaresse komt nog even haar nood beklagen dat de strakblauwe hemel van die ochtend stilaan weer bewolkt begint te raken. Da's inderdaad jammer, maar zolang het droog blijft zijn wij tevreden. Het valt niet mee, maar we moeten toch weer op weg en lopen verder richting het centrum van Olen. We zien geen enkel GR teken en volgen blindelings de GPS route. Pas in het centrum van Olen zien we weer GR tekens en passeren we waar we gisteravond hebben gegeten. Naast een italiaans restaurant verlaten we het centrumpje van Olen....en dat was weer het laatste GR teken voor langere tijd. We zigzaggen door Olen, lopen het bos Teunenberg door en daarna zelfs een stuk privedomein zonder enige vorm van GR aanduiding. Pas op de onverharde weg Olense Heide zien we ineens weer een aanduiding. Geen idee waar de route loopt, maar duidelijk niet zoals de GPS route aangeeft. Hier begint een lang en best saai stuk langs asfaltwegen. Het eerste stuk gaat nog wel, maar de kaarsrechte (halfverharde) Stenen Heide en later de eveneens kaarsrechte Torendreef zijn niet erg boeiend. Enige geluk is dat het smalle betonwegen zijn met een brede strook halverhard ernaast zodat je in ieder geval niet over het beton hoeft te lopen. Nadeel is dat er nog best veel auto's rijden die de halfverharde strook nodig hebben om te passeren. Langs de Oevelse Dreef die langs de abdij van Tongerlo loopt hebben we geen halfverharde strook meer, maar wel een fietspad. Nadat we echter drie keer het vege lijf moesten redden voor langsstormende racefietsers besluiten we gewoon langs de weg te lopen aangezien er aanzienlijk minder auto's rijden dan fietsers. Bij de hoofdweg aangekomen gaan we rechtdoor en lopen we langzaam Tongerlo weer uit. Zo'n beetje bij de laatste huizen gaat het linksaf, het bos weer in! Eindelijk zachte ondergrond. Met een kaarsrecht pad lopen we door de Beeltjens. Halverweg ligt een merkwaardig kruispunt waar maar liefst 8 paden samenkomen. Als je drie keer ronddraait weet je niet meer vanaf welk pad je bent gekomen of waar je heen moet, erg grappig. Gelukkig helpen de GR markeringen en we lopen verder door het bos. Nog voor we bij de doorgaande weg van Westerlo naar Zoerle-Parwijs komen kruist de route de Beeltjensdreef. We verlaten hier de route en slaan rechtsaf, want op het eind van de Beeltjensdreef staat immers onze auto. We komen met een grote zucht aan bij de auto. De afstand vandaag was echt niet groot, maar de combinatie van het nog niet hersteld zijn van gisteren en de lange stukken asfalt op het eind vandaag hebben er toch ingehakt. We nemen de laatste slok drinken die we bij ons hebben en rijden weer huiswaarts. Tot het volgende wandelweekend... |
    |
|||
|
|
||||
Download track HerWes.gpx