zaterdag 5 september 2020
| Afstand (km) | 18 km | |||
| Afstand (tijd) | 6.5 uur | |||
| Stijging / Daling | 1030 / 850m | |||
| Verhard / Onverhard | 80% / 20% | |||
| Landschap |
|
|||
| Weer |
 26° 2 Bft
|
|||
|
|
||||
|
We hebben een rustdagje gehouden om de knieën en enkels wat bij te laten komen van de afdaling naar Les Houches, maar nu beginnen we toch weer vol goede moed aan de volgende wandeldag. Zeker omdat het parkoers er redelijk makkelijk uit lijkt te zien. Relatief makkelijk dan. We parkeren de auto bij het station van St.Gervais-les-Bains-Le Fayet en nemen vanaf hier de bus (er rijdt nog altijd geen trein) naar Les Houches. De buschauffeur vergeet ons uit te laten stappen ondanks dat we netjes op het knopje hebben gedrukt. Gelukkig moet de bus bij de halte bij station Les Houches keren, dus ik kan naar voren sprinten om er toch nog uit gelaten te worden voordat hij weer weg rijdt. We hebben vandaag alleen maar een dagrugzakje met wat water en eten, dus dat is al een plus. We lopen het dorp in en vervolgens best lang door het dorp langs de doorgaande weg. Als we dan eindelijk linksaf van de weg weg gaan krijgen we een lange trap flink steil omhoog die overgaat in een onverharde weg. Dit is één van de weinige stukjes vandaag dat geen verharde of onverharde weg is. En inderdaad, in Les Crêum;ts komen we op een asfaltweggetje uit dat we lang blijven volgen omhoog. Vlak voor La Maison Neuve wordt nog even een bocht in de weg afgesneden met een steil stukje pad, en sowieso houdt bij de skilift in La Maison Neuve de asfaltweg op. We zijn al weer even onderweg vandaag, dus tijd voor een korte stop en iets te eten bij het onderstation van de skilift. Vanaf hier gaat het over een gravelweg omhoog. En wel een hele steile gravelweg. Tot aan het barretje "Ö 1600" gaat het als een kurkentrekker omhoog, pas daarna komen er wat vlakke stukjes en loopt het gemakkelijker naar Col de Voza. Het is wat vreemd om na zo'n lange steile klim bovenop de pas een groot hotel en een tramstation aan te treffen. Maar er staan ook picknickbanken en dus tijd voor de lunch. Ondertussen blijven de wandelaars boven komen, iedere 30s komt er weer iemand met rugzak uit het bos. Enerzijds misschien wel gezellig, maar dit zijn echt te veel wandelaars voor ons. Eén stel groet ons vriendelijk op het moment dat we eigenlijk willen vertrekken en we vertellen ze dat de picknicktafel wel kunnen hebben. We raken wat aan de praat en na in het Frans en Engels te hebben gesproken blijkt zij uit Mexico te komen (uit Guadalajara) ... kijk, dus Lupita is niet enige Mexicaanse die met de rugzak op bergen beklimt. We nemen nog wat foto's van de tram die net aankomt en besluiten dan af te dalen. Tot Bionnassay is het gewoon een weg, eerst gravel en dan asfalt. En behoorlijk steil. In Bionnassay gaan we van de weg af naar de kapel en daar door een klaphek het weiland in. We dalen hier af naar de rivier en dan aan de andere kant weer omhoog. We zijn blij dat we dit klimmen en niet afdalen: in een aantal haarspelden gaat het steil omhoog en het is behoorlijk glad aangezien het hier nat is. Maar uiteindelijk bovenop komen we weer op een bosweg uit die langzaam daalt naar Le Champel. Vanaf hier is het niet zo spannend meer. We dalen naar La Vilette en klimmen dan weer naar La Gruvaz. Het is erg warm hier in het dal en er staat geen zuchtje wind, dus we voelen ons als 2 taartjes op een bakplaat. Na de parkeerplaats in La Gruvaz is er een klein stukje onverhard naar Tresse waar we zowel de departementale weg van St.Gervais naar Les Contamines oversteken als de Bon Nant. Na het bruggetje klimmen door Le Quy tot Les Hoches. Vanaf hier gaan we langs de rivier verder stroomopwaarts en dat klimt nog best aardig. We verlaten de GR5 en lopen Les Contamines in. Het is 15:10 en de eerstvolgende bus naar St.Gervais gaat pas om 17:00. Dus tijd zat voor een Panaché en een pannekoek voordat we teruggaan naar de auto. |
      |
|||
|
|
||||
Download track HouCon.gpx