Pralognan-la-Vanoise - Les Prioux
 donderdag 5 augustus 2021 		1801 km
Afstand (km) 6 km
Afstand (tijd) 1.5 uur
Stijging / Daling 360m / 50m
Verhard / Onverhard 30% / 70%
Landschap
Weer 14° 3 Bft

Nadat we eergisteren met succes naar Polset zijn gelopen en het gisteren de hele dag geregend heeft, zijn we vandaag met de auto alsnog naar Pralognan gereden om het stukje van Pralognan naar Les Prioux dicht te lopen. Waar Pralognan hemelsbreed maar 20km van Termignon ligt, moet je met de auto helemaal het dal van de Arc uit en dan het dal van de Isère in om vanaf Moutiers dan nog een zijdal in te duiken: een totaal van 160km enkele reis om een gat van 6km dicht te lopen. Maar goed, we willen iedere km lopen en dus rijden we om. Het eventuele gat op de Col de l'Iseran telt al niet meer aangezien we de GR5 daar niet doorgezet hebben en we dus nu de alternatieve GR55 lopen.
We parkeren de auto in Les Prioux, waar het nogal koud en bewolkt is en er wat spetters regen vallen. We pakken de shuttle naar het centrum van Pralognan om vanaf daar weer terug te lopen naar de auto. Ondertussen is de zon wat door de bewolking gekomen en komt het met het weer dus wel goed.
Vanuit het dorp gaat het meteen omhoog bovenlangs de campings en eigenlijk blijft het klimmen. Tot de kruising met de asfaltweg naar Les Prioux door het bos, daarna meer open. Verder is het niet zo spannend: we volgen de beek omhoog net zoals we eergisteren al hebben gedaan. We zijn dan ook in 1.5 uur in Les Prioux waar op 10 huizen er een restaurant, een auberge en een refuge zit. Dat is nog eens horecadichtheid. Het laatste stukje van Les Prioux naar de auto is een letterlijk een wandeling in het park over een mooi aangeharkt rolstoelvriendelijk grindpad. We kijken nog wat rond, en nou, dat was het dan.
Beneden in het dorp moeten we nog even de lokale sportzaak opzoeken. Mijn wandelstokken zijn ondertussen 19 jaar oud en had lockmechanisme is versleten. Ik kan ze wel uitschuiven en aandraaien, maar binnen 5 minuten zitten ze weer los en als ik er dan op leun schuiven ze in. Niet handig en zelfs gevaarlijk als de nood aan de man zou komen. Omdat de stokken zo oud zijn zijn er geen reservedelen meer van te krijgen: blijkbaar is ergens in die 19 jaar de diameter van de stokken veranderd en nieuwe delen passen niet (volgens de fabrikant). Nou zitten er in Pralognan een paar winkels die echt tientallen wandelstokken verkopen en da's fijn, want dan kan ik ze even voelen en proberen. Ik hou graag van een kurken handgreep omdat dat minder zweterig is dan kunstof en mij ook minder blaren geeft. Alleen mijn huidige merk (Leki) heeft de handvatten verkleint, te klein nu voor mijn behoorlijk grote handen. Dus na enig zoeken en proberen ga ik de deur uit met een paar Black Diamond stokken...hopelijk kan ik morgen in de laatste afdaling dan weer wat meer op mijn stokken vertrouwen.








Klik voor grotere kaart

Download track PraPri.gpx