woensdag 21 juli 2021
| Afstand (km) | 16 km | |||
| Afstand (tijd) | 7 uur | |||
| Stijging / Daling | 1250m / 630m | |||
| Verhard / Onverhard | 10% / 90% | |||
| Landschap |
|
|||
| Weer |
 26° 2 Bft
|
|||
|
|
||||
|
Vandaag wordt het serieus als we het hoogste punt tot nu toe gaan bereiken. Waarschijnlijk wordt dat "record" de volgende wandeldag dan wel al weer verbroken, maar toch. Het enige probleem is dat de eerste bus naar Rosuel pas om 9:45 gaat en we dus niet heel vroeg kunnen gaan lopen. Het uitslapen bevalt wel, maar we zullen zien hoe laat we vanavond aankomen in Tignes. De bus is in ieder geval wel mooi op tijd en dus zetten we om 10:00 de eerste stappen, eerst nog richting de refuge. Rond de refuge staan al best wat wandelaars, maar de parkeerplaats is ook goed gevuld dus het zullen wel voornamelijk dagwandelaars zijn. We beginnen bijna meteen te klimmen, hoewel niet heel erg steil. Het pad voert over wat weides en door lage bosjes terwijl het gestaag omhoog gaat. We komen langzaam dichter bij de rotsen en daar wordt het pad smaller, maar eigenlijk blijft het lekker klimmen zonder al te steil te zijn. Links hebben we al een tijdje uitzicht op de Cascade de Nant Putors en de diverse groepjes wandelaars blijven op verschillende punten staan om bijvoorbeeld foto's te maken zodat we elkaar voortdurend inhalen onder vrolijk groeten. Het is allemaal heel relaxed. Bij het uitzichtpunt voor de waterval kunnen we nog éénmaal een blik op Rosuel werpen aangezien het pad hier als het ware de hoek omgaat. We wilden eigenlijk een eerste hapje eten hier, maar het is nogal druk dus we lopen nog een stukje door. Waar het pad het bos uitkomt moet er even flink geklommen worden door een nauwe doorgang waarbij de rotsen als het ware een trap vormen. Bovengekomen kijken we uit over een bolderveld waar de Ponturin even ondergronds gaat. Hier, bij de zogenaamde Perte du Ponturin (het "verlies" of het "verdwijnen van de Ponturin") splits het pad zich. Linksaf is de GR5 naar de Refuge du Col du Palet en rechtdoor gaat naar het Lac de la Plagne en de refuge daar. En nou blijkt 80% van de wandelaars naar het meer te gaan, dus ineens is het erg rustig voor ons. Over het vlakke en moerassige Plan de la Plagne lopen beide paden evenwijdig aan weerszijden van de rivier en het is grappig om te zien dat op het andere pad het bijna een optocht van wandelaars is terwijl wij aan onze kant bijna geheel alleen zijn. De pret duurt tot aan de Chalets de la Plagne, want hier gaat de GR5 weer klimmen en stijgt zo'n 140 meter tot aan de Cabane des Mindières waar even een vlak stukje volgt waarna het pad nog zo'n 100 meter stijgt naar ruim 2300m hoogte. Hier volgt een langer vlak stuk langs wat ooit een meertje was (Lac de la Grassaz) maar nu niet meer is dan een mooie bloemenweide. Het wemelt hier ook van de marmotten, maar het duurt even voordat we er eentje op de foto krijgen want we zijn steeds te traag met het pakken van de telefoon. Aan de andere kant van het voormalig meer maakt het pad wederom een slag omhoog: een lange maar niet zo steile klim naar 2550m, maar de hoogte begint te tellen en we merken dat we sneller buiten adem zijn. En weer komen we bij een meertje uit, maar nu eentje met water: Lac du Grattaleu. Zeker met de sneeuwvelden aan de andere kant erg mooi. Vanaf hier gaat het kort maar steil omhoog naar de Refuge du Col du Palet op zo'n 2580 meter hoogte, nét onder de pas. We stoppen hier nogmaals om wat te eten voordat we het laatste stukje omhoog gaan. Bijna boven moeten we nog een klein sneeuwveldje oversteken, voor het eerst op de GR5. Bovenop de Col du Palet is het adembenemend mooi met onder andere een klein meertje met een hele sneeuwrand er langs en de bergen rondom met nog best veel sneeuw. Het is ondertussen 15:30 dus we gaan eigenlijk heel goed. Er is dus wel wat tijd om uitgebreid foto's te maken hier. Maar dan zetten we toch de afdaling in. Afdalen is niet ons ding en we doen er altijd een stuk langer over dan boekjes en bordjes aangeven. Maar de afdaling naar Tignes is niet heel steil en goed te doen en tot onze verbazing zijn we 1.5 uur later in Tignes, precies volgens het boekje. Dat is dan voor het eerst op de GR5... In Tignes lopen we over de promenade langs het meer. Het is wel gek die drukte hier terwijl we minder dan 2 uur geleden nog moederziel alleen tussen de sneeuwvelden stonden. De toeristeninfo is aan het eind van het meertje en zo halen we de auto op om vervolgens nog bijna 1.5 uur terug te moeten rijden naar Nancroix. Maar de eerste echte wandeldag is meer dan geslaagd. |
              |
|||
|
|
||||
Download track RosTig.gpx