zondag 16 juni 2013
| Afstand (km) | 21 km | |||
| Afstand (tijd) | 5 uur | |||
| Verhard / Onverhard | 25% / 75% | |||
| Landschap |
|
|||
| Weer |
 →  18° 1 Bft
|
|||
|
|
||||
|
Vastbesloten vandaag iets vroeger te vertrekken staan we op tijd op. Maar ach, ontbijtje, tent inpakken, praatje met de campingeigenaar....het is toch weer half elf voordat we de camping afrijden. We zetten wederom de auto neer op station Noorderkempen en nemen vanaf daar de bus naar Wuustwezel, waar we gisteren eindigden. We lopen terug naar café De Ark en pikken de route weer op. Waar we gisteren zo'n lang stuk door het dorp lopen, zijn we er nu uit voordat we er erg in hebben. We steken de grote weg over en lopen eigenlijk meteen langs de laatste huizen. Het asfaltweggetje wordt al snel halfverhard, en dan gaat de GR5 zelfs het bos in. We komen uit op een andere halfverharde weg langs een meertje. De route steekt de grote weg van Wuustwezel naar Brecht over, en dan volgt toch wel het mooiste stuk van vandaag. Met een lange lus gaan we om een militeir gebied heen. De weg is een karrespoor, soms door bos, soms door de velden, en erg afwisselend. Pas vlak voor station Noorderkempen wordt het weer een asfaltweggetje. Het is wat vreemd om de auto te passeren, wetend dat we nog 11 km moeten. Bij het station gaan we onder het spoor en onder de snelweg door en lopen Brecht binnen. Eigenlijk zien we maar heel weinig van Brecht, want de route kiest meteen een smal steegje tussen de huizen door een park in en passeren we het centrum redelijk ongezien. De weg Brecht uit is redelijk lang, maar gelukkig halverwege verlaten we de lange weg met huizen en lopen achterlangs. Eerst over het Duivelsstraatje, dan over de Paepenweg: een vreemde combinatie. Hier krijgen we ook de eerste regendruppels op ons hoofd. Waar het 's morgens nog zonnig was werd de lucht steeds minder blauw en meer wit, en toen grijs. Het druppelt niet lang, maar we geloven niet dat het hier bij blijft vandaag. Een stukje verder zijn we getuigen van de lokale rijkunsten. Een vrachtwagentje komt achteruit het weggetje uit waar wij inmoeten, dus we wachten geduldig. Hij rijdt tergend langzaam en steekt achteruit op de kruising waar wij staan alsof hij zeecontainers vervoert. Hij steekt nog een extra keer (nergens voor nodig, er was plaats zat) en eindelijk kunnen we doorlopen. Sinds net vóór het station lopen we nu op asfalt, en na het mooie eerste deel van de route zijn de verwachtigen hooggespannen, maar voorlopig nog niet waargemaakt. Het weggetje eindigt bij het kanaal Schoten-Turnhout waar we rechtsaf moeten om het kanaal te volgen naar de eerstvolgende brug die we héél in de verte zien liggen. Helaas lopen we over een soort fietssnelweg en hebben continue razende racefietsers vlak langs ons heen. We zijn dan ook blij als we bij de brug aangekomen zijn. Hier begint de verwarring, want op de brug staat dat we meteen n´ de brug rechtsaf moeten. En inderdaad, op de weg rechtdoor staat op de achterkant van een oud verkeersbord een kruis en op de enige andere weg staat ook een kruis. Dat suggereert dat we inderdaad langs het kanaal verder moeten, alleen langs de andere kant. Maar dat komt niet overeen met de GPS track zoals die is afgeleid van de informatie die op groteroutepaden.be te vinden is, en dat is toch de officiele instantie voor de GR5 in Vlaanderen. We lopen een klein stukje langs het kanaal maar zien geen signalering. We besluiten dus gewoon de GPS te volgen, kruis of geen kruis. En ja, 50m verder staat gewoon vrolijk een GR5 aanduiding op een boom. Misschien dat wat op de brug staat een vroegere variant was, maar die zouden ze dan best weg mogen halen. We lopen tussen wat grote huizen door, en waar we de huizen verlaten moeten we eerst linksaf (het bordje staat te vroeg, suggererend dat we een weg 20m eerder al linksaf moeten) en dan rechtsaf een karrespoor op tussen de weilanden door. Eindelijk dan ons langverwachte rustige onverharde pad! Sinds het kanaal spettert het weer, maar de regen begint ondertussen wat serieuzere vormen aan te nemen en Lupita besluit haar regenjas aan te trekken. Het is echter nog ruim boven de 20 graden en da's me veel te warm voor een regenjas, dus ik besluit maar gewoon nat te worden. Het is een lang recht stuk door de weilanden voordat er eindelijk wat bochten komen. Bij de rand van het bos splits het pad zich in schuin links en rechtdoor. Er is hier geen enkele aanduiding, maar de GPS brengt uikomst: schuin links. Wederom een lang recht onverhard pad. We kruisen wat andere paden zonder dat we enige aanduiding zien en eigenlijk zijn we er al bijna van overtuigd dat we verkeerd zitten als we ineens weer één eenzaam wit/rood bordje zien. Het pad loopt nu het bos in en blijft dat tot het eindpunt doen. Da's fijn, want dan hebben we geen last meer van de regen die nog altijd niet hard, maar gestaag neerdaalt. Uiteindelijk komen we uit bij de abdij van Westmalle en dat is te merken aan het aantal dagtoeristen en geparkeerde auto's. Aan het eind van de oprijlaan is onze bushalte. We missen de bus net, want een paar honderd meter voordat we er zijn zien we hem passeren. Gelukkig gaan ze ieder half uur hier, zelfs op zondag. We nemen de eerstvolgende bus naar Westmalle en stappen uit in het centrum. Bij de bushalte hangt geen enkele indicatie wanneer de bus naar Brecht langskomt, maar een dame die reeds in de halte staat verteld ons dat dat 20 minuten duurt. Dat is te weinig om even de naastliggende frituur te bezoeken, dus we wachten geduldig in de motregen op onze bus. Nog 20 minuten met de bus, en we zijn weer bij de auto om naar huis te rijden. Een prettig wandelweekend ondanks de onverwachte regen op het eind. |
   |
|||
|
|
||||
Download track WuuWes.gpx