dinsdag 3 augustus 2022
| Afstand (km) | 17 km | |||
| Afstand (tijd) | 6 uur | |||
| Stijging / Daling | 1164m / 800m | |||
| Verhard / Onverhard | 30% / 70% | |||
| Landschap |
|
|||
| Weer |
 34° 0 Bft
|
|||
|
|
||||
|
Nog 1 dag met een dagrugzakje en dan moet de grote rugzak weer op.... We rijden in de ochtend naar Ceillac, en zelfs iets verder dan het dorp naar een groepje huizen en een skilift dat luistert naar de naam "Pied du Mélezet" en we parkeren de auto bij de bushalte. Er gaat vanaf hier een betaalde bus naar Montdauphin en een gratis bus naar Château-Queyras dus we moeten goed opletten dat we in de goede bus stappen. In Château-Queyras stappen we rond 9:00 uit en het eerste dat we nu moeten doen is onderdak regelen voor de komende 3 dagen dat we weer met de rugzak op gaan lopen. We willen overnachten in Maljasset en in Fouillouse en aangezien in de eerste plaats 3 overnachtingsmogelijkheden zijn en in de 2e plaats maar 1 is Fouillouse dus het meest kritiek en die moet dus eerst geregeld worden. Maar ik krijg slechts een antwoordapparaat aan de lijn, dus het zal even moeten wachten. Vanaf de bushalte gaat het naar beneden naar de rivier om aan de andere kant meteen onaards steil omhoog te gaan. Het pad is letterlijk met cement aan elkaar geplakte rotsblokken en gaat 30-40% omhoog. We hebben praktisch handen en voeten nodig om boven te komen. Daarna wordt het een normale gravelweg, maar al snel gaat ook die verschrikkelijk steil omhoog. Het voelt aan als op de eerste dag, maar dan erger. En nu hebben we er nog een extra ding bij: vliegen! Tientallen, misschien wel honderden. Er staat geen zuchtje wind and het is echt een hele wolk om ons heen. Lupita loopt voor me en er lopen zeker 20-30 vliegen over haar cap, een soortgelijke hoeveelheid over haar rugzak en dan heeft ze er nog tientallen om haar heen vliegen. En het zal bij mij wel hetzelfde zijn. En wat ook ontzettend vervelend is is die constante bromtoon van al die vliegen. We hoopten eerst nog dat net als bij de Col de Dormillouse het na een half uurtje wel minder zou worden, maar uiteindelijk hebben we tot bijna aan de top er last van. Wat hoger gekomen begint het stijgingspercentage wat te dalen en we lopen nu door afwisselend weide en stukjes bos. Het is nu tegen 11 uur en er begint een heel klein beetje wind te komen. Niet voldoende om de vliegen echt weg te jagen, maar net voldoende om er iets minder last van te hebben. Boven de 2200m wordt het bos was opener, maar voor het pad maakt dat niet uit: het klimt nog steeds in rechte lijn omhoog. Het is warm, er zijn te veel vliegen en ik begin me af te vragen hoe ik dit aankomende dagen ga doen met een flinke rugzak op aangezien ik het even behoorlijk zwaar heb nu. Op bijna 2300m hoogte staat een waterbak met fontein en er staan al wat andere wandelaars zich op te frissen met het koude water en wij doen hetzelfde. Uit nieuwsgierigheid vraag ik of zij ook zo'n last van vliegen hebben en ik krijg diverse zuchten en klachten dat ze er gek van worden. Goed om te weten, het ligt dus niet aan ons of aan onze deodorant of shampoo of zo. Er zijn gewoon heel veel vliegen hier. Iets hoger dan de waterbak komen we op een naamloze pas uit op 2320m hoogte en volgens de wegwijzer hier is het nog 1 uur lopen naar Col Fromage, de pas die we vandaag over moeten. Maar we zijn reeds op de hoogte aangekomen en dus wordt het 1 uur over een golvend pad met een geweldig uitzicht naar rechts. Ondertussen komen er steeds meer wandelaars en uiteindelijk komen we in een soort uitgesmeerd peletonnetje van 10-15 wandelaars op de col aan. Op de pas zelf is het warm en dat is het eigenlijk wel. Er zitten al wat mensen te picknicken en dat gaan wij ook maar doen voordat we weer naar beneden gaan. Volgens de wijzer is het 3 uur lopen naar Ceillac, wat interessant is want volgens de gids is het maar 1.5 uur. De afdaling is in ieder geval weer heel rustig in haarspeldbochten naar beneden. Het was ons al eerder opgevallen dat hier verder naar het zuiden in de Alpen de afdalingen veel minder steil zijn dan verder naar het noorden. Er zijn gewoon veel meer haarspeldbochten gemaakt en er ligt aanzienlijk minder steenslag op de paden. En dus zijn we behoorlijk vlot in 1.5 uur in Ceillac. Aangezien ik hier weer mobiele ontvangst heb ga ik nog eens een poging doen om onderdak te regelen, en nu wordt de telefoon wel opgenomen. Ze hebben in Fouillouse nog een kamer voor 2 voor zondag en deze is bij deze gereserveerd. Ze hebben alleen mijn naam nodig en verder geen aanbetaling of wat dan ook. Daarna bel ik met Les Zélés in Maljasset en ook zij hebben nog een kamer voor 2. Hetzelfde verhaal alleen graag ook nog even per email bevestigen, wat ik meteen na het telefoongesprek doe. Dat ging behoorlijk vlot. Dus wat nog overblijft is de overnachting op vrijdag nadat we de auto naar Barcelonnete hebben gebracht en dat kan hier in Ceillac zijn. Op internet had ik o.a. "Le Matefaim" gevonden en dus lopen we daar heen. Ze hebben nog 1 kamer voor 2, maar wel met een stapelbed. Prima toch... En dus is nu alles geregeld en kunnen we naar de auto lopen. Dat laatste stuk door de vallei naar de auto is eigenlijk helemaal niet zo spannend, maar door het nu te lopen haalt het 30-40 minuten af van de volgende etappe en de volgende etappe is lang genoeg. We pikken de auto weer op en rijden terug naar ons basiskamp. Morgen rusten en wat was doen en dan kunnen we aan de laatste 3 dagen van dit jaar beginnen. |
      |
|||
|
|
||||
Download track ChaCei.gpx