Het Traject der Lage Landen hebben we in iets meer dan 1 jaar gelopen: van 27 april 2013 t/m 4 mei 2014.
Het traject is op te delen in een aantal stukken:
- Hoek van Holland - Nieuw Vossemeer
Lange rechte dijken, veel water en veel wind. Akkers tot de horizon en hier en daar een zeilboot. Dat geeft wel zo'n beetje aan wat er te zien is. We vonden de Oostvoornse Duinen het mooiste stuk. Anderzijds waren we wat minder te spreken over het deel over de Philipsdam: te veel asfalt en te veel verkeer.
- Nieuw Vossemeer - Diest
Wijdse akkers maken plaats voor kleine veldjes mais en stukken bos met hier en daar een dorpje. Erg prettig lopen, vonden we zelf. Het mooiste stuk is zonder twijfel de passage over de Kalmthoutse heide, hoewel de bossen rond Bergen op Zoom een goede tweede zijn. Oh, en het stuk tusen Wuustwezel en Brecht, niet te vergeten! Echt vervelende stukken zitten er niet in. Misschien het stuk langs de Schotense vaart, na Brecht. Je loopt over een redelijk smal fietspad waar de racefietsers je de vouwen uit de broek rijden. Maar verder?
- Diest - Kanne
Rond Diest komen de eerste heuvels, en hoewel het daarna weer vlakker wordt is het landschap toch veranderd. Meer bossen, meer zandgronden en minder koeien in zompige klei totdat uiteindelijk het mergelland opduikt. Het mooiste deel is toch wel Zutendaal - Lanaken met veel bos, wat heuveltjes en heerlijk rustig. Maar ook het laatste stuk van de laatste etappe tussen Maastricht en Kanne is erg mooi met heuvels en wijngaarden.
We schatten zo in dat van het Traject der Lage Landen ongeveer de helft langs verharde wegen loopt. Niet ideaal, maar eerlijk gezegd is slechts een heel klein deel van deze verharde wegen ook werkelijk een drukke hoofdweg: meestal gaat het om lokale weggetjes zonder verkeer.
We hebben het hele traject gelopen als dagwandelingen in het weekend, zonder bagage. Tot Kalmthout gingen we zelfs de nacht van zaterdag op zondag gewoon naar huis om te slapen. Daarna kostte dat gewoon te veel tijd en bleven we in Belgie overnachten op hetzij een camping (Brecht, Westerlo) of een hotel (Diest, Bolderberg) al naar gelang de tijd van het jaar en het weer. Zover mogelijk zetten we iedere dag de auto op het eindpunt van die dag neer en nemen we het openbaar vervoer naar het beginpunt van de dag. Soms, als dit heel onpraktisch was (slecht aansluiting, bijvoorbeeld) zetten we de auto centraal neer en gingen per ov naar het beginpunt, en vanaf het eindpunt weer met de bus of trein naar de auto. We hopen dit systeem ook voorlopig nog even vol te kunnen houden tot in ieder geval Noord Frankrijk. Vanaf daar wordt het waarschijnlijk te moeilijk om nog dagelijks openbaar vervoer verbindingen te vinden.
|
|
|
