Vandaag de laatste hele dag in Luxemburg aangezien we morgen de grens naar Frankrijk over zullen gaan. We rijden nu naar Dudelange en parkeren de auto bij spoorwegstation Dudelange-Burange. We kopen snel een kaartje uit de machine en binnen een paar minuten arriveert de trein. Het is maar 1 halte naar Bettembour, vanwaar we de bus nemen naar Mondorf naar de halte waar we gisteren de bus namen naar Remich. We kopen wederom ons ontbijt bij de bakker vlak bij de bushalte en gaan op weg.
Het pad volgt het riviertje de Gander aan de Franse zijde van de grens en gaat zelfs af en toe met wat klimmetjes van het riviertje weg. Het grootste deel van de route hier is onverhard, wat een hele verademing is vergeleken met gisteren.
In Aspelt, echter, raken we het spoor bijster. Totaan de kruising met de N13 staan er GR5 bordjes, maar verder kunnen we in geen enkele richting een bordje ontdekken. Dan maar weer terugvallen op de GPS track, hoewel deze ons langs de CR156 leidt richting Frisange. Bij het uitlopen van Aspelt is er best wat verkeer, maar al snel wordt het rustiger. Niettemin is langs de doorgaande weg lopen zonder stoep niet onze favoriet. In Frisange steken we de hoofdweg over en gaan rechtdoor een klein weggetje op dat al snel een bospad wordt: zo zien we het graag. Het plezier duurt helaas minder lang dan gehoopt: aan de andere kant van het bos komen we wederom op een doorgaande asfaltweg uit waar we ongeveer 1.5 km langs moeten lopen naar Hellange: en er is behoorlijk wat verkeer hier!
In Hellange dient zich het volgende probleem aan: vrouwlief wil eigenlijk wel naar de WC en dus gaan we op zoek naar het plaatselijk café. Dat blijkt er niet te zijn....we lopen naar rechts langs de hoofdweg aangezien daar de meeste huizen lijken te staan, maar we zien niks. Uiteindelijk komen we langs een huis in aanbouw en we vragen de enige aanwezige bouwvakker waar we een bar of restaurant of zo kunnen vinden. Dat valt nog niet mee, want de beste man is Portugees en spreekt geen woord Engels of Duits en nauwelijks Frans. Maar met wat Spaans komen we er uiteindelijk wel. Er blijkt dus niks te zijn. En een benzinestation dan? Die is er wel, in de richting waar we net vandaan zijn gekomen. En dus lopen we terug, voorbij de weg waar we uitkwamen en dan nog een aantal honderden meters verder. Het benzinestation heeft een (schone!) WC en verkoopt wat te eten en drinken. Top!
Na deze omweg van 1.8 km gaan we weer op pad. Nauwelijk van de grote weg af is er wat verwarring. De route-met-de-gele-bolletjes houdt hier op en we gaan verder op het Sentier du Sud: de route-met-de-gele-driehoekjes. Echter, de kaart die langs de weg staat geeft een andere route aan dan de richting waarin de bordjes met de gele driehoekjes wijzen. We volgen toch maar de bordjes en steken via een klein asfaltweggetje de A13 snelweg over en lopen rustig over het asfalt verder richting het bos.
In het bos moeten we een flinke lus maken om de snelweg Luxemburg - Metz over te kunnen steken, maar het loopt prettig dus echt een probleem is dat niet. Aan de andere kant van de snelweg is het weer asfalt. Langs de buitenrand van Dudelange lopen we richting het noorden totdat we echt tussen de huizen komen. Nog even doorbijten door de woonwijken en dan komen we langs het station Dudelange-Burange. Eindelijk! Het is pufjeswarm en we zijn blij dat we er zijn...
|
|
|