donderdag 29 mei 2014
| Afstand (km) | 17 km | |||
| Afstand (tijd) | 4 uur | |||
| Stijging / Daling | 394m / 332m | |||
| Verhard / Onverhard | 20% / 80% | |||
| Landschap |
|
|||
| Weer |
 21° 2 Bft
|
|||
|
|
||||
|
Nadat gisteren "tweebultendag" zo goed verlopen was, maken we ons helemaal geen zorgen over vandaag. We moeten Stavelot uit, een flinke klim, wat rondlopen op bijna constante hoogte, en dan afdalen naar Vielsalm. Hoe moeilijk kan het zijn? Vandaag verlaten we onze standplaats in Spa dus moeten we in de ochtend de tent inpakken en de camping betalen. Het was een fijne camping voor 5 dagen, maar we moeten door. Dus we rijden naar Vielsalm en parkeren de auto bij het station waarvandaand we de trein nemen, die maar 1x per 2 uur gaat, naar Trois-Point: maar liefts 9 hele minuten! In Trois-Pont hebben we tijd zat om een paar vakantiefietsers te helpen hun fietsen en bagage uit de trein te laden en dan nog moeten we 10 minuten wachten op de bus. We staan er een beetje moederziel alleen op een buspleintje met een oude loods. Ongeveer 5 minuten voordat onze bus zou moeten gaan komt er een BMW aanrijden die zo ongeveer vóór het bord dat aanduid dat je op het busplein niet mag parkeren z'n auto parkeert en de loods binnenloopt. Wat gestommel volgt, loods gaat open en hé....een bus. Die oude loods is dus de remise (of wat daar voor door moet gaan). We stappen in en vervolgen onze weg naar Stavelot. Het is altijd de vraag waar je moet uitstappen en als we het zeker weten drukken op de knop om de bus te doen stoppen....één halte te vroeg, dus. Nou ja, dan lopen we vanaf hier wel Stavelot in om daar de GR5 weer op te pikken. Grote voordeel is nu dat we langs een bakker komen die zowaar vandaag (Hemelvaartsdag) open is, en dus lopen we 5 minuten later gewapend met 2 grote brioches weer over de route richting de rivier. Na de rivier gaat de weg meteen omhoog en met gevaar voor eigen leven lopen we links langs de weg omhoog terwijl groepen racefietsers met volle vaart Stavelot in denderen. Gelukkig kunnen we al snel rechtsaf het asfalt verlaten. Op de hoek daar loopt een behoorlijk agressieve hond in de tuin naar ons te blaffen, maar het hek lijkt hoog genoeg. Als we tuin passeren blijkt hij toch met zijn voorpoten op het hek te kunnen leunen en als hij een poging doet om op het hek te komen moeten we toch maar even een tandje bijschakelen. Da's makkelijker gezegd dan gedaan, want het gaat hier strak omhoog en het is behoorlijk warm en vochtig. Puffend komen we op de asfaltweg aan om deze nog iets verder omhoog te volgens. En wederom hebben we hogesnelheidsfietsers die meer geconcentreerd zijn op de gaten in de weg dan andere weggebruikers. Gelukkig slaan we al snel linksaf en gaan we heerlijk rustig het bos in. Vanaf hier is het eigenlijk niet spectaculair, maar wel heerlijk rustig. We wandelen over karresporen behoorlijk vlak door het bos met af en toe naar rechts een fraai uitzicht over het dal van de Salm. Langzamerhand wordt het karrespoor iets drukker met andere wandelaars en dalen we langzaam af naar een paar huizen: Logbiermé. Het is echt niet meer dan een paar huizen....en een picknicktafel. Altijd prettig om effe te kunnen zitten tijdens de lunch. Helaas weet de lokale steekvlieg dat ook en het is nogal een hardnekkig exemplaar. Maar we komen weg zonder steekbulten en lopen verder door een wat troosteloos veld met versgekapte en ontwortelde bomen. Het ruikt wel lekker naar dennenhout, dat dan wel. Het pad gaat het bos weer in en we lopen weer over een brede bosweg die wat glooit. Uiteindelijk draait de weg scherp naar rechts en klimt naar een boederij toe: Mont-le-Soie. Niks aan te zien verder, maar volgens het GR boekje het vermelden waard. Het pad eindigt hier op een asfaltweggetje door het bos dat we een aantal honderden meters langzaam dalen moeten volgen. Afgezien van een zwoegende Nederlandse familie op de fiets is er geen verkeer en dan is lopen langs het asfalt goed te doen. Uiteindelijk gaan we rechtdoor een bospad op waar de asfaltweg naar rechts draait, en we lopen weer relaxt door het bos. Het pad is nog even vlak en begint dan rustig te dalen. We komen wat wandelaars tegen terwijl we een mooi uitzicht hebben over Vielsalm. Het kan nu niet ver meer zijn.... We komen uit op de grote weg nét ten noorden van het centrum van Vielsalm bij de supermarkt. De GR5 gaat door het centrum omhoog, maar aangezien we naar de auto moeten blijven we de hoofdweg volgen. Vlak vóór het station passeren we de 4e frituur in Vielsalm die open is en we kunnen de verleiding niet langer weerstaan. We gaan voor een friet alvorens met de auto naar onze nieuwe standplaats te rijden: camping Hohenbusch in Grüfflingen, het duitstalige deel van Belgie. Daar worden we in de avond door een ogenschijnlijk kleine regenbui overvallen die na een uur in de auto gezeten te hebben toch niet zo klein bleek te zijn. Dan maar niet komen en de taverne van de camping opzoeken. Niks mis met een flinke schnitzel, friet en een halve liter duits witbier, toch? |
  |
|||
|
|
||||
Download track StaVie.gpx