donderdag 6 augustus 2015
| Afstand (km) | 24 km | |||
| Afstand (tijd) | 6 uur | |||
| Stijging / Daling | 270m / 230m | |||
| Verhard / Onverhard | 70% / 30% | |||
| Landschap |
|
|||
| Weer |
 37° 1 Bft
|
|||
|
|
||||
|
Openbaar vervoer kent zijn beperkingen, zeker in een landelijk gebied als Lotharingen. Dus de volgende 45km zitten we met het probleem dat er simpelweg geen openbaar vervoer is. Maar gelukkig is er wél een chambre d'hôtes praktisch halverwege en dus kunnen we er een 2-daagse wandeling met luxe overnachting van maken. Daarvoor moeten we wel eerst de auto op het eindpunt neerzetten, en dat is al een hele wereldreis. Op woensdag de 5e rijden we 's morgens vroeg naar Gondrexange en zetten we de auto voor de camping neer op het kleine parkeerplaatsje, waarna we naar de bushalte aan de andere kant van het kanaal lopen. Om net voor half 9 komt daar de bus van de SNCF (franse spoorwegen) voorbij om ons naar Sarrebourg te brengen. Nou ja, bus, meer een klein taxibusje. In Sarrebourg hebben we dan 20 minuten om kaartjes te kopen en in de trein te springen naar Nancy. Nou is de trein een minuut of 10 te laat, dus we kunnen het rustig aan doen. Maar goed....half 11 staan we dan in Nancy. We hebben nu 2 mogelijkheden: de bus naar Vic om half 1, of om half 6. Eigenlijk willen we wel wat van de stad zien, en dus gaan we voor de bus van half 6. Na uitgebreid te hebben rondgeslenterd in de stad, gelunched en nog een extra koffie lopen we naar halte Division de Fer voor de bus naar Vic, die ons om 18:15 in Vic dropt. Aangezien alle spullen in de auto liggen (we hebben alleen de slaapmatjes en slaapzakken in de tent in Vic liggen omdat we de camping nog altijd niet helemaal vertrouwen) kunnen we niet koken, maar niet getreurd: Vic heeft diverse restaurants. Eh...ja, dachten we. Restaurant 1 en 2 zijn allebei alleen op woensdag niet open...en het is dus woensdag. Bar/restaurant nummer 3 is wel open, maar serveert niets want de eigenaar/kok heeft zijn hand verwond en kan niet koken. Dan maar de pizzeria....maar die is vandaag wegens "buitengewone omstandigheden" gesloten. Ok, de kebabtent dan maar, die gaat om half 7 open. Dus we zitten als 2 hongerige katten voor de kebab-snackbar, maar die gaat dus mooi niet open om half 7. Het enige wat over blijft is om in de kruidenier die om 19 uur dicht gaat dan maar wat te kopen: olijven, paar plakken ham, wat salade, brood en yoghurt. Daar komen we de avond wel mee door, en we wandelen terug naar de camping. Tot zover ons uit-eten-avontuur in Vic... Maar goed, op donderdag, vandaag dus, gaan we op weg naar Tarquimpol. Het wordt erg warm vandaag en dus staan we vroeg op en lopen we al om 7 uur de camping af. We moeten eerst nog 1.5 km naar het centrum van Vic om daar de GR5 op te pikken. We laten de nieuwe loop om Vic heen voor wat het is en volgen de "oude" route over de D155z. Het is een asfaltweg, maar er rijdt werkelijk geen sterveling en zo lopen we heel rustig naar de drukke D955. Hier moeten we recht oversteken een klein paadje op en dat staat netjes aangegeven. We lopen langs het weiland en steken aan het eind een greppel over waar een betonnen plaat overheen ligt. We kunnen nu linksaf of rechtdoor, maar een aanduiding staat er niet. Even op de kaart kijken: rechtdoor dus. Het gaat omhoog, en na het steilste stuk komen we in een bocht op een karrespoor uit waar we rechtsaf kunnen of rechtdoor...wederom zonder aanduiding en de kaart brengt hulp: rechtdoor. We dalen weer af, nu richting de drukke D38. Een klein stukje lopen we langs deze weg voordat we de zijweg naar Marsal nemen. Onder de appelbomen langs de weg lopen via de fraaie poort het dorpje binnen. Het is nog echt een vestingstadje met oude wallen en een indrukwekkend grote kerk. We houden een korte stop voor een snack en wat te drinken aangezien de warmte al behoorlijk begint toe te slaan. Vanaf hier is het een lang stuk asfalt zonder al te veel schaduw naar Blanche-Eglise (dat overigens geen witte kerk heeft). Ons boekje zegt dat daar nog iets moet zijn om wat te drinken te kopen....maar Blanche-Eglise is slechts een verzameling boerenhuizen en verder niks. We stoppen niettemin om te eten en trekken onze schoenen uit om onze voeten en sokken te laten drogen. We lopen Blanche-Eglise weer uit langs de D22a en klimmen iets het bos in. Veel schaduw geeft het bos niet op de weg, totdat we haaks rechtsaf moeten een wat overgroeit bospad op. Nou lopen we lekker wel in de schaduw. We komen op de D22 uit en volgens de kaart moeten we hier rechtdoor, maar volgens de bordjes ter plaatse dus linksaf. Tja, de bordjes gaan voor de kaart en het boekje, dus hup, linksaf. We lopen een stukje langs de weg en als het bos aan onze rechterhand ophoudt staat er op een boom een bordje naar rechts. Da's leuk, maar na 10m rechtsaf splitst het pad zich in links en rechts....en staat er dus geen bordje. Een aangezien we al anders lopen dan de kaart zeg, schieten we daar ook al niks mee op. We splitsen ons, ik rechts en Lupita links en spreken af over 4 minuten hier weer terug te zijn. Mijn pad naar rechts steekt helemaal terug, evenwijdig aan de D22, en dat kan nooit de bedoeling zijn. Ik loop dus terug. Lupita komt ook terug en zegt dat er op haar pad de eerste 100m geen bordje staat. Toch moet het die richting zijn en we lopen die kant dan ook op. Hoe moelijk kan het zijn om een bordje te plaatsen? Er loopt een hek langs het pad, dus palen genoeg om 'm te bevestigen. We lopen door met een meertje aan onze rechterkant (Étang des Essarts)...en nog steeds geen bordje. Waar het pad eindigt op een gravelweg staat dan eindelijk een bordje schuin naar links en zo lopen we over een gravelpad met aan de linkerkant een militair terrein. Aan het eind van dit pad kan je links of rechts....en in beide richtingen staat dus niks aangegeven. Grrrr!! We kijken nog eens op de kaart en besluiten dat we het zat zijn om te spoorzoeken. Naar rechts lopen 2 paden: een oude spoorlijn en een ander pad. Als we dat andere pad nemen, komen we vanzelf weer op de "oude" GR5 route uit die op onze kaart staat, en dat doen we dus. We lopen door het bos totdat we op de geasfalteerde Chemin Noir uitkomen en slaan linksaf. Bij de drukke D999 moeten we rechtsaf deze weg volgen gedurende 900m. Met al dat vrachtverkeer geen pretje en dat zal dan wel de reden zijn dat de route verlegd is, maar dan moeten ze dat wel goed aangeven! We zijn blij als we linksaf weer het bos in kunnen, en uiteindelijk komen we op een veldweg uit met uitzicht op het Étang de Lindre. En hé, hier zien we ook weer GR5 bordjes. De route komt hier dus van links (later horen we dat we na de kazerne toch linksaf hadden gemoeten, langs Dieuze en Lindre-Basse - totaal ruim 3 km langer dan de oude route). We gaan nu rechtsaf nog een klein stukje tot de D199f die na de afslag naar Tarquimpol de D199g wordt. Het is nu echt serieus warm en zo langs de asfaltweg in de zon valt ons zwaar. Lupita trekt het nog nauwelijks en we zijn blij als we bij Alteville komen waar onze overnachting is... We worden met alle vriendelijkheid onthaalt in deze prachtige kasteelhoeve. Het is heerlijk koel binnen en met de inrichting voelen we ons net kasteelheer en dame. We ontmoeten de andere gasten, hebben een aperitief, een 3-gangen diner....en dan heerlijk slapen. |
    |
|||
|
|
||||
Download track VicTar.gpx